Tylna część okładki (zachęcająca do kupna książki)

Stało się.

Dlaczego wieloletni Vimowiec napisał sudo apt install emacs?

Dlaczego nie wycofał się po zobaczeniu skrótów klawiaturowych, z których C-x M-c M-butterfly by był najprostszym?

Co nim kierowało?

I najważniejsze -- czy nawróci się na Jedyną Słuszną Drogę, pokutując poprzez sudo apt purge emacs?

Akt I: zwątpienie

Z 10 lat korzystam z Vima. Nie chciałem się angażować w kolejny edytor ze stromą krzywą uczenia. Wojna edytorowa zaowocowała w niejedno zestawienie porównawcze i dla mnie wniosek był prosty: skoro czuję się komfortowo z Vimem, niech tak zostanie.

I nie byłoby tego wpisu, gdybym nie szukał lepszego zestawu narzędzi do trzymania listy zadań, spotkań czy notatek okraszonych okazyjną flagą TODO. Zastanowiłem się nad wyglądem mojego przepływu pracy. Spisałem wymagania i preferencje. Przeszukałem internet w poszukiwaniu odpowiednich narzędzi i je porównałem.

Wniosek był dość prosty: użyję org-mode i będę zadowolony.

Org is a mode for keeping notes, maintaining TODO lists, and project planning with a fast and effective plain-text markup language.

(Źródło.)

Innymi słowy: dostaję możliwość pisania notatek, w ramach których mogę jednym skrótem klawiaturowym dodać TODO. Mogę dodać zadania w stylu „odkurz mieszkanie co najwyżej raz na 2 dni, ale co najmniej raz na 5 dni”. Mogę wygenerować rozkład dnia czy tygodnia. Narzędzie jest klawiaturocentryczne, więc nie odrywa od pisania. A dodatkowo format danych jest tekstowy i jak najbardziej human-readable.

Przez lata przeczytałem wiele dobrych opinii fanatyków Emacsa, opinii Vimowców, którzy poszli tą ścieżką, a także komentarze osób, którym wejście w świat org-mode nie udał się.

Dlatego musiałem spróbować.

Akt II: upadek

Co się stało dalej?

Zainstalowałem Emacsa;
Przeszedłem wbudowany tutorial. Dwa razy;
Wyznawca Kościoła Emacsa przekonał mnie, że jeśli Emacs, to z GUI (nie rzucajcie jeszcze kamieniami, proszę);
Zacząłem korzystać z Emacsa jako głównego edytora;
Poznałem evil-mode oraz kilka innych paczek;
Zacząłem korzystać z pamięci mięśniowej i odstawiać duckduckgowe cheat sheety.

Najważniejsze z powyższego jest użycie evil-mode. W największym skrócie jest to Vim w Emacsie.

Wiele aplikacji ma skróty klawiaturowe w stylu Vima, głównie nawigację za pomocą h/j/k/l. Większość z tych „emulatorów” jest niepełna i w niespodziewanych momentach zachowuje się inaczej, niż byśmy oczekiwali.

I tutaj evil-mode błyszczy. Jestem skłonny stwierdzić, że to najlepsza emulacja Vima jaka istnieje.

A nie oszukujmy się: edycja tekstu w czystym Vimie jest zdecydowanie wygodniejsza niż w czystym Emacsie.

Doprowadziło to do sytuacji, w której mogę korzystać z org-mode pisząc jak w Vimie, zatem bez walki z własnymi nawykami dot. skrótów klawiaturowych.

Co oprócz `org-mode`?

Wygodniejsza modyfikacja edytora. Czy jest na tym świecie ktokolwiek, kto z przyjemnością pisze w VimL (Vim script?)? Szczerze wątpię. Za to pisanie w jednym z dialektów Lispa wywołuje uśmiech u niejednego programisty. U mnie na pewno :)

Ledwie poznałem podstawowe możliwości magita (emacsowy interfejs do Gita), a już widzę, że ma potencjał. Czy to będzie pierwszy raz, gdy porzucę zarządzanie repozytoriami z poziomu konsoli? Być może i bynajmniej nie jest mi z tego powodu smutno.

Emacs posiada również wiele paczek: od wyspecjalizowanych trybów pod konkretne rodzaje plików czy języki programowania, poprzez integracje z narzędziami do statycznej analizy kodu, aż do przeglądarek internetowych. Odnoszę również wrażenie, że te dodatki lepiej się integrują z edytorem (tudzież ze sobą nawzajem) niż w vimowym świecie.

Akt III: przyszłość

Czy mam zamiar kontynuować eksperyment? Tak.

Czy brakuje mi czegoś z Vima? Co najwyżej krótszej nazwy.

Czy polecam przesiadkę? Jeszcze nie wiem. W moim przypadku -- póki co -- sprawdza się wyśmienicie.

Wiele osób się śmieje, że Emacs to świetny system operacyjny, ale brakuje mu porządnego edytora tekstu. Pierwsza część jest solidnie podparta liczbą i jakością paczek do mnóstwa rzeczy. A co do drugiej części… Tutaj właśnie wkracza evil-mode.

Posłowie

(Post został napisany przy użyciu GNU Emacs 25.2.2 wraz z markdown-mode tudzież evil-mode, zaś dodany do repozytorium przy użyciu magita. Grafomańską wenę zawdzięczam św. IGNUcemu.)